Sinds publicatie van mijn boek stroomt het reacties.
Een van de mensen die contact zocht was Rani. Haar adoptie vanuit India naar Belgie, door adoptiebureau Vreugdezaaiers en de Sisters of Charity van Moeder Teresa, is op zijn minst dramatisch verlopen.
Hier Rani's verhaal: Nu is het genoeg
woensdag 29 augustus 2007
zaterdag 18 augustus 2007
Romania - For Export Only (een recensie)
Sun, 2007-08-12 21:00 — Niels
Romania - For Export Only (een recensie)
In 1999, toen Roelie Post voor de Europese Commissie begon te werken aan het "Roemeense weeskinderen" dossier, kon ze niet hebben voorzien wat de gevolgen van het accepteren van deze baan zouden zijn.
In 1990, kort nadat het Ceausescu regiem was omvergeworpen, kon de wereld getuigen van ABC's 20/20 documentaire over Roemense wezen. De shockerende TV beelden zetten aan tot vele initiativen de "kinderen te redden". Meestal begonnen met de beste intenties, leidde de hulp aan de Roemeense wezen gedurende de jaren negentig tot een stijgende markt van internationale adopties.
Vooral na 1997, toen een punten systeem werd geintroduceerd, floreerde deRoemeense adoptie markt. Met dit systeem konden adoptiebureaus punten verdienen door het investeren in sociale voorzieningen. Als genoeg punten waren verzameld werden kinderen voor internationale adoptie aan de adoptiebureaus gegeven.
Eind jaren negentig begon de Europese Unie het Phare project, dat tot doel had de Roemeense kinderbescherming te hervormen, nodig voor Roemenië's toetreding tot de EU. Dit project was gericht op het sluiten van grote instellingen, het opzetten van pleegzorg en het behoud van gezinsverbanden.Tegen deze achtergrond begon Roelie Post haar werk voor de Europese Commissie, het veranderen van de Europese Unie's projecten voor Roemeense kinderen, een functie die ze acht jaar uitoefende.
Deze acht jaar beschrijft ze in detail in haar boek: Romania – For Export Only.Vanaf het begin maakt ze duidelijk hoe de adoptie lobby een duidelijk belang heeft, zoveel mogelijk baby's als mogelijk leveren aan de adoptie industrie, onder de noemer van het beste belang van het kind.
De Franse zakenman Francois de Combret zet de toon in het verhaal dat zichzelf onthult in dit 270 pagina's tellende boek. Met zwart/wit beelden van vreselijk ondervoede Roemeense wezen, bombardeert hij de media en de autoriteiten om fondsen te werven voor zijn organisatie Sera. De foto's zijn geen weergave van de huidige Roemeense situatie, maar in feite genomen jaren voordat de Roemeense hervorming van de kinderbescherming begon.
De Combret heeft een adoptie agenda en Post’s boek ontrafelt deze agenda. Ze toont hoe verschillende projecten van NGO's, betrokken bij of werkend met adoptiebureaus, weinig doen om de kinderbeschermingsvoorzieningen te verbeteren, maar vooral focussen op het behouden van de status quo, terwijl baby's voor adoptie worden voorbereid.
Het boek neemt een interessante wending wanneer in 2001 Roemenië's moratorium voor internationale adoptees start, leidende tot de adoptiewetvan 2004. Aangezien vele adoptiebureaus die in Roemenie werkten al kinderen hadden toegewezen aan asprirant ouders, leidde het moratorium tot druk van verschillende landen op Roemenie om haar moratorium op te heffen.
Roelie Post neemt ons mee naar conferenties, diplomatieke vergaderingen en toont hoe handelsbesprekingen en NATO toetredingsonderhandelingen werden gebruikt om druk uit te oefenen op Roemenië om de adoptie regels te veranderen.
We maken kennis met Barones Nicholson, speciaal rapporteur voor Roemenië's toetreding to the EU, die een cruxiale rol speelde in de 2004adoptiewet en het moratorium dat ertoe leidde. Post schetst een goedgeinformeerd beeld van de Barones en onthult vele van de politieke ins en outs van de politieke arena waarin dit Britse lid van het Europees Parlement opereerde.
Ze neemt ons ook mee naar Roemeense instellingen en vertelt over de situaties die ze aantreft, variërend van kraamklinieken gerund door Amerikaanse adoptie bureaus, tehuizen met Renault everywhere en weeshuizen die niet echt om de baby's geven, omdat ze sowieso snel geadopteerd zullen worden.
Tegen het eind neemt het boek een grimmige wending, als Roelie Post ons vertelt over de constante dreigingen aan haar adres. De druk rond haar neemt toe als Roemenië's toetreding op handen is. Openhartig en goed gedocumenteerd beschrijft ze hoe ze uiteindelijk gedwongen is haar baan op te geven, als gevolg van politieke druk op de adoptie agenda.
Romania - For Export Only is een fascinerend boek. Ik heb het in een weekend uitgelezen. Het is een zeer goed gedocumenteerd verslag in dagboekstijl van de wheelings en dealings over de toegang tot Roemeense wezen. Soms is het pittig lezen, gezien de vele details van de Roemeense zaak. Gelukkig geeft het boek echter veel meer dan droge feiten en cijfers. Roelie Post blijft sterk gericht op het beste belang van het kind, in haar werk en in het verhaal dat ze ons te vertellen heeft.
http://poundpuplegacy.org/node/4544#comment-1483
Romania - For Export Only (een recensie)
In 1999, toen Roelie Post voor de Europese Commissie begon te werken aan het "Roemeense weeskinderen" dossier, kon ze niet hebben voorzien wat de gevolgen van het accepteren van deze baan zouden zijn.
In 1990, kort nadat het Ceausescu regiem was omvergeworpen, kon de wereld getuigen van ABC's 20/20 documentaire over Roemense wezen. De shockerende TV beelden zetten aan tot vele initiativen de "kinderen te redden". Meestal begonnen met de beste intenties, leidde de hulp aan de Roemeense wezen gedurende de jaren negentig tot een stijgende markt van internationale adopties.
Vooral na 1997, toen een punten systeem werd geintroduceerd, floreerde deRoemeense adoptie markt. Met dit systeem konden adoptiebureaus punten verdienen door het investeren in sociale voorzieningen. Als genoeg punten waren verzameld werden kinderen voor internationale adoptie aan de adoptiebureaus gegeven.
Eind jaren negentig begon de Europese Unie het Phare project, dat tot doel had de Roemeense kinderbescherming te hervormen, nodig voor Roemenië's toetreding tot de EU. Dit project was gericht op het sluiten van grote instellingen, het opzetten van pleegzorg en het behoud van gezinsverbanden.Tegen deze achtergrond begon Roelie Post haar werk voor de Europese Commissie, het veranderen van de Europese Unie's projecten voor Roemeense kinderen, een functie die ze acht jaar uitoefende.
Deze acht jaar beschrijft ze in detail in haar boek: Romania – For Export Only.Vanaf het begin maakt ze duidelijk hoe de adoptie lobby een duidelijk belang heeft, zoveel mogelijk baby's als mogelijk leveren aan de adoptie industrie, onder de noemer van het beste belang van het kind.
De Franse zakenman Francois de Combret zet de toon in het verhaal dat zichzelf onthult in dit 270 pagina's tellende boek. Met zwart/wit beelden van vreselijk ondervoede Roemeense wezen, bombardeert hij de media en de autoriteiten om fondsen te werven voor zijn organisatie Sera. De foto's zijn geen weergave van de huidige Roemeense situatie, maar in feite genomen jaren voordat de Roemeense hervorming van de kinderbescherming begon.
De Combret heeft een adoptie agenda en Post’s boek ontrafelt deze agenda. Ze toont hoe verschillende projecten van NGO's, betrokken bij of werkend met adoptiebureaus, weinig doen om de kinderbeschermingsvoorzieningen te verbeteren, maar vooral focussen op het behouden van de status quo, terwijl baby's voor adoptie worden voorbereid.
Het boek neemt een interessante wending wanneer in 2001 Roemenië's moratorium voor internationale adoptees start, leidende tot de adoptiewetvan 2004. Aangezien vele adoptiebureaus die in Roemenie werkten al kinderen hadden toegewezen aan asprirant ouders, leidde het moratorium tot druk van verschillende landen op Roemenie om haar moratorium op te heffen.
Roelie Post neemt ons mee naar conferenties, diplomatieke vergaderingen en toont hoe handelsbesprekingen en NATO toetredingsonderhandelingen werden gebruikt om druk uit te oefenen op Roemenië om de adoptie regels te veranderen.
We maken kennis met Barones Nicholson, speciaal rapporteur voor Roemenië's toetreding to the EU, die een cruxiale rol speelde in de 2004adoptiewet en het moratorium dat ertoe leidde. Post schetst een goedgeinformeerd beeld van de Barones en onthult vele van de politieke ins en outs van de politieke arena waarin dit Britse lid van het Europees Parlement opereerde.
Ze neemt ons ook mee naar Roemeense instellingen en vertelt over de situaties die ze aantreft, variërend van kraamklinieken gerund door Amerikaanse adoptie bureaus, tehuizen met Renault everywhere en weeshuizen die niet echt om de baby's geven, omdat ze sowieso snel geadopteerd zullen worden.
Tegen het eind neemt het boek een grimmige wending, als Roelie Post ons vertelt over de constante dreigingen aan haar adres. De druk rond haar neemt toe als Roemenië's toetreding op handen is. Openhartig en goed gedocumenteerd beschrijft ze hoe ze uiteindelijk gedwongen is haar baan op te geven, als gevolg van politieke druk op de adoptie agenda.
Romania - For Export Only is een fascinerend boek. Ik heb het in een weekend uitgelezen. Het is een zeer goed gedocumenteerd verslag in dagboekstijl van de wheelings en dealings over de toegang tot Roemeense wezen. Soms is het pittig lezen, gezien de vele details van de Roemeense zaak. Gelukkig geeft het boek echter veel meer dan droge feiten en cijfers. Roelie Post blijft sterk gericht op het beste belang van het kind, in haar werk en in het verhaal dat ze ons te vertellen heeft.
http://poundpuplegacy.org/node/4544#comment-1483
vrijdag 3 augustus 2007
Raad van Europa
In de NOVA uitzending heb ik verwezen naar de Resolutie van de Raad van Europa. Hieronder de volledige tekst:
International adoption: Respecting children's rights
International adoption: Respecting children's rights
donderdag 2 augustus 2007
NOVA - ADOPTIE of KINDERHANDEL
Naar aanleiding van het recente adoptie/kinderhandel schandaal in Sri Lanka had NOVA me vanavond uitgenodigd - het programma is online te bekijken:
Abonneren op:
Posts (Atom)
